Kveðja að handan frá Hjálmari J. Níelssyni.

Formaður sendi eftirfarandi og ákvað fjölmiðlafulltrúi að birta á vefsíðu klúbbsins:

Lionsklúbbur Seyðisfjarðar 40 ára.Samantekt úr sögu Klúbbsins.Saga Klúbbsins er samofin rekstri Sjúkrahúss Seyðisfjarðar eða svo er að sjá við yfirferð gagna og kannski skiljanlegt þar sem Seyðisfjarðarkaupstaður var lengst af eigandi stofnunarinnar og sú staðreynd að læknar Seyðfirðinga hafa ávalt verið meðlimir Klúbbsins og eins var um sjúkrahússráðsmanninn. Það liðu tæp þrjú ár frá stofnun Klúbbsins er fyrst var samþykkt að gefa Sjúkrahúsinu fæðingarrúm. Svo komu augnskoðunartæki, hjartalínuritar, Skurðstofulampi, o.fl. o.fl.   Mér telst til að frá stofnun Klúbbsins fram að mintbreytingu um áramótin 1980-1981, hafi Klúbburinn gefið Sjúkrahúsinu rúmar þrjár miljónir króna til tækjakaupa.  Á þessu sama tímabili reisti Klúbburinn hús í námunda við Gamla-sjúkrahúsið. Það var síðar selt Hafnarsjóði Seyðisfjarðar og flutt niður á höfn. Húsið var selt á kr. 300.000,- og skyldi notað við afgreiðslu “Smyrils” og líka sem lögreglustöð.  Það fauk svo á haf út í ofsaveðri 1. des. 1980. sem betur fer var þar enginn inni fremur venju !!!   Ritun annáls var tekin upp 1973 og fáni Klúbbsins var gerður 1974.   Svo er rétt að geta þess að Klúbburinn tók þátt í spurningakeppni U.Í.A. og tapaði með glæsibrag.   Í febrúar 1981 var gefið út fréttablað. Í það má sækja margan fróðleik um Klúbbinn og hreyfinguna og er þar einnig að finna gamanmál, svo sem: Sekt er sögð skattur fyrir að gera eitthvað illa, en tekjuskattur fyrir að gera eitthvað vel. Og svo þessi: Hvaðan fékkstu þetta fallega rauða hár? Var lítil stúlka spurð.  Hún svaraði: Ég hlýt að hafa fengið það frá pabba. Mamma er með allt sitt. Þið megið ekki skilja mig svo að engir aðrir  en SjúkrahúsSeyðisfjarðar hafi notið styrkja Klúbbsins. Ég hlýt að nefna til dæmis Vonarland, Hjálparstofnun kirkjunnar, svo og einstaklinga og félagasamtök.   1988 var farin ferð til Danmerkur og Noregs,(þar lét ég véla mig í Klúbbinn).   Þess má geta að á tímabilinu frá  mintbreytingu til dagsins í dag mun Klúbburinn hafa gefið Sjúkrahúsinu fjórar og hálfa miljón króna til tækjakaupa.   Mér leyfist ekki að fara með fleiri tölur en vil geta þess að fleiri voru styrkþegarnir.  Nú hoppa ég inn í árið 1999. 456. fundur Lkl.Seyðisfjarðar var sameiginlegur með Lkl.”Múla” í Valaskjálf og var talinn vellukkaður og þakkaði félagi Jón Guðmundsson fyrir sig og Lkl. Seyðisfjarðar með eftirfarandi vísu:             

Ágætlega er það meint/að okkar Klúbbar saman blóti./ Mér finnst samt ganga frekar seint/að fjölga okkur með þessu móti.

Fyrst ég er farinn að tala um vísnagerð innan Klúbbsins og jafnvel utan er best að ég fari með aðra vísu eftir sama Jón.En hann og Lárus sýslumaður voru kokkar fyrir fund 18.nóvember 1999. Þeir voru með djúpsteiktar gellur frá Gullbergi h/f einnig hvítvín og koníak frá Glóbusi. Og Jón sagði:     

Ég bið ykkur að hafa ekki hátt./ Hér fer margt á betri veg. / Elda saman silfur grátt/sýslumaðurinn og ég.

Á sama fundi þótti ritara Klúbbsins siðameistari (Grétar) sinna embætti sínu af full miklum krafti og las honum starfslýsingu siðameistara, en Jón skaut inn  í lýsinguna vísu svo hljóðandi:               

Grétar heldur uppi aga/ eins og honum ber að gera./ Kelar hann við Klúbbfélaga /kanski meira en ætti að vera.

Þá fannst Lárusi komið að sér að gera athugasemd og gerði þessa limru:  

Þó kastist í kögla og kekki/ og Jón köggul þekki ég ekki./ Þá er Jón köggull góður/ þó hann sé half-óður /     Ég elsk´ann sem Lions-bróður.

18.nóvember 2000 afhenti Forseti Íslands Gunnari Sverrissyni kr. 400.000,- og tók hann á móti þeim fyri hönd Lkl.Seyðisfjarðar og Lkl.”Múla”. Þessir peningar voru úr Rauðu-fjaðrar söfnun.16. desember 2000 komu meðlimir “Múla- og Seyðisfjarðarklúbbanna saman í Félagsheimilinu “Herðubreið til afmælisfagnaðar og buðu fulltrúum HeilbrigðisstofnunarAusturlands og voru þeim afheltir peningarnir fyrrnefndu og einnig fór fram afhending á hjartalínurita og öndunarmæli.  Síðan var matast o.fl.   Ég verð að fá að minnast á annað sameiginlegt verkefni “Múla” og Seyðfirðinga, en það er Ljósleiðara-leitartæki sem afhent var tollgæslunni í umdæmi Sýslumanns á Seyðisfirði til notkunar við ferjuafgreiðslu á Seyðisfirði og flugafgreiðslu á Egilsstöðum. Það kostaði kr. 300.000,-  Ég bara þori ekki að hafa þetta lengra og kveð með vísumeftir kunningja minn Eðvarð Sturluson frá Súganda:                                                        

 Ég held að safnist saman í eitt/svolítil snobbklíka af vinum/með þá göfugu hugsjón að gefa ekki neitt /         en ganga í vasann á hinum.                              

 Þeir berja á dyrnar,/menn fá engan frið/ og férúa hvern inn að skinni./ Í þessu verð ég að leggja þeim lið/      og læt þetta nægja að sinni.

Gert fyrir afmælisfund í Svartaskógi 7. maí 2005.  (Hjálmar J. Níessson).